Jak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach,w wyroku z 7.3.2012 r. (II SA/Gl 820/11).właściciel naruszanego prawa może w sposób legalny i oficjalnie, uzyskać dane pozwalające na przedstawienie swojego żądania zobowiązanemu do powstrzymania się od naruszeń. Skoro istnieje oficjalny rejestr miejsc zamieszkania osób, zasadne jest zwrócenie się z wnioskiem o podanie adresu zamieszkania naruszyciela.
W przedmiotowej sprawie mężczyzna zwrócił się do organu ewidencyjnego o udostępnienie adresu zameldowania kobiety, która wyjeżdżając z garażu na drogę, przejeżdża po działkach stanowiących własność wnioskodawcy. We wniosku podał dane, które udało mu się zdobyć tj. numer PESEL i imiona rodziców kobiety, kserokopię mapy ewidencyjnej ilustrującej wzajemne położenie działek obu osób oraz odpisy z ksiąg wieczystych. Adres zamieszkania kobiety miał umożliwić mężczyźnie dochodzenie zapłaty z tytułu bezumownego korzystania z jego własności, względnie zaprzestania naruszeń prawa własności. Prezydent miasta odmówił wnioskodawcy udostępnienia żądanych danych osobowych. W podstawie prawnej podał przepisy art. 44i ust. 5 oraz art. 44h ust. 2 pkt 3 ustawy z 10.4.1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (nowa ustawa z 24.9.2010 r. o ewidencji ludności zawiera analogiczne przepisy). Zgodnie z pierwszym przepisem, organ meldunkowy może udostępnić dane osobom, jeżeli wykażą interes prawny w ich uzyskaniu. Natomiast na podstawie drugiego przepisu organ może je udostępnić osobom, które uwiarygodnią interes faktyczny w otrzymaniu danych i za zgodą osób, których dane dotyczą. W ocenie organu kobieta takiej zgody nie udzieliła, natomiast wnioskodawca nie wykazał interesu prawnego w sprawie. Wojewoda utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Zwrócił uwagę, że w aktach sprawy znajduje się zwrotne poświadczenie odbioru pisma skierowanego do kobiety na adres jej zamieszkania, co poświadcza, że skutecznie zwrócono się do niej o udzielenie zgody na udostępnienie danych adresowych. Brak reakcji na zapytanie każe przyjąć, że zgoda nie została udzielona. Organ odwoławczy podzielił także stanowisko, że wnioskodawca nie legitymuje się interesem prawnym w sprawie. Strona nie wskazała przepisów prawa materialnego upoważniających do wystąpienia z żądaniem udostępnienia adresu. W skardze do WSA mężczyzna zarzucił m.in., że organy nie wyjaśniły, dlaczego pominęły interes prawny właściciela nieruchomości, dając ochronę naruszycielowi jego prawa.
WSA przyznał rację skarżącemu. Sąd nie zgodził się z poglądem, że wnioskodawca nie wskazał podstawy prawnej swego żądania i w konsekwencji nie legitymuje się interesem prawnym. W przekonaniu sądu nie można przyjąć, że interes właściciela nieruchomości jest tylko faktyczny. Wnioskodawca nie ubiega się o adres, bo np. zamierza nawiązać kontakt z właścicielem jakiejś działki w celu jej zakupu. Taki interes można zakwalifikować jako faktyczny, bo żaden przepis nie stanowi, że zainteresowany nabyciem ma roszczenie o sprzedaż. Interes skarżącego znajduje natomiast bezpośrednie umocowanie w prawie. W ocenie WSA źródłem tego interesu są normy regulujące uprawnienia właściciela w stosunku do jego rzeczy i względem osób naruszających jego uprawnienia. Zgodnie z art. 140 KC w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy i nią rozporządzać. W przypadku ingerencji osoby trzeciej w prawo własności, właścicielowi, zgodnie z art. 222 § 2 KC, służy wobec naruszyciela roszczenie o zaniechanie naruszeń. Norma ta jest w ocenie sądu źródłem uprawnienia do żądania od organu ewidencyjnego udostępnienia adresu osoby, którą jako naruszyciela swojego prawa właściciel rzeczy zidentyfikował. Sąd dodał, że nie ma podstaw do akceptowania praktyki, że dążąc do poznania adresu osoby dokonującej naruszeń jego własności, skarżący mógłby podjąć kroki w celu wyśledzenia we własnym zakresie miejsca zamieszkania osoby użytkującej garaż, skoro istnieje oficjalny rejestr adresów oraz możliwość uzyskania z niego danych przez osoby, które mają w tym interes prawny.
Zródło;Nieruchomosci.beck.pl