Sąd Najwyższy w Uchwale z dnia 12 grudnia 2012 roku, sygn. akt CZP 81/12 potwierdził, że od wniosku o wpis w księdze wieczystej prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności posadowionych na nim budynków pobiera się opłatę w wysokości 200 zł od wniosku dotyczącego każdego z nich.
Notariusz przeprowadzał akt notarialny sprzedaży nieruchomości, w którym stronami były dwie spółki. Nabywczyni nieruchomości złożyła wniosek o wpis do księgi wieczystej prawa użytkowania wieczystego działki wraz z prawem własności budynków na niej stojących. Wydział ksiąg wieczystych zwrócił jednak wniosek, ponieważ notariusz, który pobrał za małą opłatę sądową za wniosek, który zawarł w umowie sprzedaży działki. Zdaniem opłata sądowa powinna być w wysokości 400 zł, a nie jak pobrał notariusz 200 zł. Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w art. 42 ust 1 mówi, że kwotę 200 zł pobiera się od wniosku o wpis własności, użytkowania wieczystego, lub ograniczonego prawa rzeczowego. Natomiast w art. 45 ust 2 tej samem ustawy określone zostało, iż opłatę stałą 200 zł pobiera się odrębnie od wniosku o wpis każdego prawa. Ponieważ spółka wniosła zażalenie, uznając, iż notariusz pobrał prawidłowo tylko 200 zł, sprawą zajął się sąd okręgowy, który z uwagi na wątpliwość w tej materii przedstawił zagadnienie prawne Sądowi Najwyższemu. Sąd Najwyższy w dotychczasowym orzecznictwie skłaniał się ku pobieraniu osobnej opłaty od każdego z praw. W tym przypadku orzekł podobnie.Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 2012 roku, sygn. akt CZP 81/12